Story for a little bit of running after 3 months of....

...het keukenincident. Dat behoeft een kleine toelichting. Op zondagmiddag 13 november 2016 had ik een flink eindje hardgelopen. Meer als gebruikelijk, veel meer eigenlijk, wel 2 keer mijn 'normale' afstand. Waarom? Omdat het ging en omdat ik een fietsinterval training had vervangen door een loop training. Een interval training weliswaar, met een arbeids-rust verhouding van 1:2. Ik kwam dan ook opgewekt thuis van de training, niks aan de hand. Zoals meestal op zondag kook ik de warme maaltijd voor ons gezin. Ik was nog maar net bezig bij het aanrecht, toen ik ineens door mijn assen zakte. Zomaar ineens, klapboen zat ik op mijn knieën. Ik voelde een hevige pijn bovenin de rechterkuit, vlakbij mijn knie. Nu ben ik mijn hele leven al extreem blessure gevoelig gebleken, maar dit slaat echt alles. Ik heb me zelf weer overeind gehesen en ben verder gegaan met koken. De dagen erna ben ik gewoon op de fiets naar het werk gegaan, dat ging wonderwel gewoon nog. Alleen mijn knie, die werd steeds dikker. Ook de wekelijkse krachttraining op de sportschool kon ik, bijna pijnloos voorzetten. Ik was begin november begonnen met een fietstrainingschema en gezien de milde gevolgen voor het fietsen wilde ik dat toch gewoon voortzetten. Mij knie was dan wel dik, dat zou best wel weer slinken, dacht ik. Gaandeweg de weken naar kerst toe werden de training steeds zwaarder, maar dat klopte ook wel, want rond kerst stonden de 2 zwaarste weken gepland. Ik sleepte me door de trainingen heen, maar mentaal had ik het ook zwaar. Niet alleen met fietsen. Het nieuwe jaar begon met een rustweek en de eerste trainingweek erna was ook relatief rustig. Maar mijn lichaam herstelde niet, sterker nog ik moest fietsritjes afbreken, vanwege pijn in mijn vochtige dikke knie. Er viel me opeen nog iets op. Ik kreeg steeds meer moeite met traplopen en had een branderig gevoel in mijn bovenbenen. Ik merkte ook dat als ik een massagebeweging uitvoerde op de bovenbeen spieren, dan was dat enorm pijnlijk. Ik speurde op het internet of ik hier iets over kon vinden. Ondertussen begon ik maar eens wat rek en strek oefeningen te doen en merkte dat de druk op mijn knie hierdoor afnam. Het leek erop dat de bovenbeenspieren stevig verzuurd waren. Een week of 4 geleden alweer las ik op het internet opeens de volgende tekst:  Algemeen: verstijfde, verharde en verkrampte spieren ~ (nerveus) gespannen zenuwen ~ snel en chronisch vermoeid ~ overspannenheid ~ uitputtingsverschijnselen ~ onrust, futloosheid en a-vitaliteit ~ prikkelbaarheid ~ alertheid-concentratie-geheugen- en woordbenoemingsstoornissen ~ Woord voor woord herkende ik me daarin. Ik had het allemaal. De oorzaak van dit alles lijkt een magnesium tekort te zijn. Ik ben nu aan de magnesiumpillen en alle bovenstaande klachten zijn nu, na een week of 3 a 4, al voor 80% verdwenen. Vandaag dus mijn eerste paar meter weer 'hardlopend'. De pezen en spieren protesteren nog geweldig, maar dat is niet zo heel gek. Rustig maar weer wat opbouwen en vooral magnesium blijven slikken.