Story of Spa Blauw

Sometimes it snows in april
Sometimes it is baking hot in October
 
Ontwaken in een klasse B&B na een pizza festijn in een aftandse zaak met toppizza’s doet men niet alle dagen, maar deze dag wel. Diep geslapen, misschien wat kort maar ’t valt niet op. Aanschuiven aan de rijkelijk gevulde ontbijttafel. Tafeltje ferm gedekt, van alles wat. Smullen met smaak. Ik deel de tafel met hongerige Bevers : The Fixr, Tipimeister, Corleone, Mr Beanz, Colbe, De Kraker, CopperHead, Diver, Putty Head en Krimbo. Alle usual suspects aanwezig en klaar voor het grotere werk.
 

Gezwind en chaotisch alle bikes inladen, nog eens goed grabbelen in de kartonnen doos met goodies (dank aan de sponsor) en met de limousines naar Lac de Warfaaz, beter gekend als “Warface Lake”. Onder de tintelende miezel maakt de bende zich klaar om meteen het bos in te duiken en de eerste klim als grote stoere bevers te verorberen. De gespannen kuiten verraden veel trainingsvolume en stiekem monstert iedereen de anderen. The reality check komt wel zeer vroeg deze keer. Alleen the happy few raken boven zonder voetje aan de grond te zetten. De mindere goden komen nu al zichzelf tegen maken er meteen een wandeltochtje van. Tot zover de psychologische beïnvloeding.
 

Gelukkig volgt na elke beklimming een beloning. Ook nu in de vorm van een vergevingsgezinde, zacht glooiende afdaling. Nog wat misrijden in den beginne maar de trackmeister raakt op dreef en leert gaandeweg beter het blauwe lijntje op zijn scherm te interpreteren. De aangename stukken volgen elkaar op en de miezel verdwijnt. Het wordt een schitterende bike dag.
 
Het wordt ook een lange dag op brede noppen en we zijn daar zeker niet rouwig om. Heerlijk gevoel om niet op tijd thuis te moeten zijn om het zoveelste klusje af te werken. Hier en nu, een ganse dag biken in de bossen rond Spa. Een stuk van de Louis’ Solosride, getuned naar Bever normen. De meeste klimmetjes zijn verteerbaar maar toch geregeld een ferme neep en een goed geplaatste verdomme om de brandende pijn in de billen te verbijten. De afdalingen variëren dan weer van double track naar jeep track tot single track  met sporadisch zelf een geaccidenteerde single track. Zo nu een dan een traktatie met een  ferme streep freeride door de bossen, hobbelend over boomwortelpartijen, zoekend naar een lijn. We love it as sweet candy. Niets echt technisch, maar wel lekker XC en licht verteerbaar voor iedereen, hoewel de kilometers en de hoogtemeters sluipend langzaam maar zeker knabbelen aan de frisheid.
 
Midden in het bos, pitstop. Pannenkoeken, croques, koffie, ice tea, bier, cola en meer van die vreemde vloeistoffen deden deugd. De magen knorden en het gezever zonk naar een bedenkelijk peil. De suikerbloedspiegel stond duidelijk te laag bij deze jongens. Feed the pack.
 
Na de culinaire stop terug het bos in voor meer lekkers. De zon was al een ganse tijd van de partij en dat maakt een mens gelukkig. Het XC verhaal werd verder gezet.

Meer bospaden maar minder single tracks in dit tweede deel. De omgeving straalt rust uit en het is altijd genieten als je met bike buddy’s ervaringen ondergaat om later te delen. De meerdere beklimmingen eisen hun finale tol en bij 50km en 1300hm is de jus bij de meeste op.

Moe, maar absoluut voldaan van een mooi XC rit strompelen onze lijven naar de recupe drank.  De engelenpis smaakt als bier. Heerlijk.
 
Efkes op en naar de B&B voor verfrissing en carb loading via het alcoholmetabolisme. Bike kledij omruilen voor casual stadskledij en terug van waar we kwamen, Warface Lac.  Als gulzige wolven wierpen we ons op het geroosterde vlees, dat copieus de tafel dresseerde. Het vlees is zwak, maar oh zo lekker. Het sappige bloed stimuleerde de speekselklieren, de vleeseiwitten bouwden onze spieren weer op en de wijn verslapte onze tongen en liet het gespreksniveau terug zakken tot een comfortabele diepte.  De act van de avond was overduidelijk weggelegd voor de  Sensationator. Hij had duidelijk de grootste, en het blonk dat het schitterende.  Een indrukwekkende verschijning, zeker met die gepimpte velgen.

 
Een perfecte dag. Blijft een schitterende hobby. Meer van dat.
 
The Trail Hog